Yalın Yönetim İş Performansı İlişkisinde Liderlik Tarzlarının Aracılık Rolü: İstanbul Örneği

Abstract

Bu araştırmada yalın yönetim ile görev performansı ve bağlamsal performans ilişkisinde liderlik tarzlarının aracılık rolünün belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma İstanbul ilinde Bankacılık, eğitim, elektrik ve enerji, maden, sağlık ve tekstil sektöründe çeşitli pozisyonlarda (çalışan, orta ve üst düzey yönetici) çalışan 383 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kartopu örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada tarama modellerinden sıklıkla kullanılan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Aydın (2018) tarafından geçerlilik ve güvenilirlik çalışması yapılan "Yalın Yönetim Ölçeği", Giray ve Güngör (2015) tarafından Türkçe'ye uyarlanan geçerlilik ve güvenilirlik çalışması yapılan "Görev Yönelimli ve İlişki Yönelimli Liderlik Ölçeği" ve Bağcı (2014) tarafından Türkçeye çevrilmiş ve geçerlilik güvenirlik çalışması yapılan "Görev Performansı ve Bağlamsal Performans Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmada "çalışan ve yönetici tutumu", "mesleki tatmin ve iş yükü" ortalamaların "orta düzey" olduğu ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte "yönetici ve çalışan tutumu" ile "ilişki ve görev yönelimli liderlik" davranışı ortalamalarının "yüksek düzey" olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırmada "görev performansı" ve "bağlamsal performans" davranışı ortalamalarının "yüksek düzey" olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırmada görev performansı ile bağlamsal performans, yönetici ve çalışan tutumu, mesleki tatmin ve iş yükü, hareket israfı stok israfı ve fiziki koşullar, ilişki yönelimli liderlik, görev yönelimli liderlik arasında pozitif yönlü ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Yapılan analizler sonucunda yalın yönetim ile göre performansı ve bağlamsal performans ilişkisinde, görev ve ilişki yönelimli liderliğin aracı etkisinin olmadığı bulgusu ortaya çıkmıştır. Araştırmada ayrıca yalın yönetimin göre ve ilişki yönelimli liderliği anlamlı şekilde etkilediği ortaya çıkmıştır. Son olarak görev yönelimli liderliğin bağlamsal performans üzerinde etkisinin olduğu ancak görev performansı üzerinde etkisinin olmadığı ortaya çıkmıştır.