Öğretmenlerin Mesleğe Yönelik Motivasyonları İle Algıladıkları Okul İklimi Arasındaki İlişki

Abstract

Bu araştırmanın amacı, ilkokul ve ortaokulda görev yapan öğretmenlerin mesleğe yönelik motivasyonları ile algıladıkları okul iklimi arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmaktır. Araştırmanın evreni, İstanbul ili Sultangazi ilçesinde görev yapan 411 öğretmenden oluşmaktadır. Bu araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli ile yürütülmüştür. Veriler Okul İklimi ve Öğretmen Motivasyon Ölçeği olmak üzere iki farklı ölçek kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde ve yorumlanmasında SPSS 25.0 paket programı kullanılmıştır. Öğretmenlerin "Öğretmen Motivasyon" ve "Okul İklimi" Ölçeği alt boyutlarına verdikleri cevaplarda betimsel istatistikler, gruplar arası karşılaştırmalar için t-test ve ANOVA ve ilişki analizleri için korelasyon ve çoklu regresyon teknikleri kullanılmıştır. Öğretmenlerin mesleğe yönelik motivasyon düzeyleri ile okul iklimi algıları arasında 0,75 pozitif yönlü yüksek düzeyde bir ilişki bulunmaktadır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin mesleğe yönelik motivasyonları yüksek düzeyde çıkmıştır. Öğretmenlerin motivasyon düzeylerinde ise cinsiyet değişkeninde anlamlı bir farklılık bulunmazken kıdem, branş, okul türü, sınıf mevcudu, öğretmen sayısı, kadro durumu ve eğitim durumu değişkenlerinde anlamlı farklılık bulunmaktadır. Öğretmenlerin okul iklimi algıları yüksek düzeyde çıkmıştır. Öğretmenlerin algıladıkları okul iklimi branş değişkeni açısından anlamlı bir farklılık bulunmazken cinsiyet, eğitim durumu, kıdem, okul türü, sınıf mevcudu, öğretmen sayısı ve kadro durumu değişkenlerinde anlamlı farklılık bulunmaktadır. Okul iklimi ve alt boyutlarının motivasyon düzeyi üzerindeki etkisi incelendiğinde; demokratiklik ve okula adanma, liderlik ve etkileşim ve samimiyet alt boyutlarının motivasyon üzerinde anlamlı düzeyde etkisinin olduğu görülmüştür.