İlkokullarda Çalışan Öğretmenlerin Özerklik Davranışları İle İş Doyumları Arasındaki İlişki

Abstract

Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin özerklik davranışları ile iş doyumları arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde desenlenmiştir. Araştırmanın örneklemi İstanbul ilinin Bağcılar ilçesindeki kamu ilkokullarında çalışan 234 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, öğretmen özerkliği ölçeği ve iş doyumu ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada öğretmenlerin özerklik davranışlarını ve iş doyumlarını belirlemek için betimsel istatistikler, karşılaştırmalar için t testi, ANOVA tek yönlü varyans analizi, bağımsız gruplar t testi, pearson korelasyon analizi, öğretmenlerin özerklik davranışlarının iş doyumlarını anlamlı şekilde yordayıp yordamadığını belirlemek amacıyla çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin iş doyumları orta düzeyde çıkmıştır. Öğretmenlerin iş doyumları demografik açıdan incelendiğinde ise kadın ve erkek öğretmenlerin iş doyumlarının orta düzeyde çıktığı, arada anlamlı bir fark olmadığı, mesleki kıdemin iş doyumuna etkisine bakıldığında ise en anlamlı fark 20 yıl ve üzeri çalışan öğretmenlerde görülmüştür. Okuldaki çalışma süresine değişkenine göre öğretmenlerin görüşleri arasında anlamlı bir fark yoktur. İlkokullarda çalışan öğretmenlerin özerklik davranışlarına bakıldığında öğretmenlerin genel özerklik davranışları orta düzeydedir. Öğretmen özerklik davranışları demografik değişkenlere göre incelendiğinde ise cinsiyete göre öğretmenlerin mesleki gelişim özerklik alt boyutuna ilişkin puanlar arasında anlamlı fark elde edilmiştir. İlkokullarda çalışan öğretmenlerin özerklik davranışları ile iş doyumları arasındaki ilişkiye bakıldığında iş doyum puanları ile genel özerklik ölçeği puanları arasında düşük düzeyde ve pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı ilişki vardır. Öğretmenlerin genel özerklik puanları iş doyumlarını anlamlı düzeyde yordamaktadır.