Töre ve Namus Saikleriyle Kadına Karşı İşlenen Kasten Öldürme Suçlarında Haksız Tahrik

Abstract

Kışkırtmayı ifade eden tahrik kavramı ceza hukukunda failin kusurluluğunu etkileyen ve cezayı azaltan bir sebep olarak karşılığını bulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik, haksız bir fiilin doğurduğu hiddet veya şiddetli elemin psikolojik etkisi altında suç işlenmesini konu almaktadır. Ceza Kanununun İkinci Kısım Birinci Bölüm'ünde Hayata Karşı Suçlar başlığı altında düzenlenen kasten öldürme (madde 81), haksız tahrik hükmünün en sık uygulama alanı bulduğu suçlardan bir tanesidir. 29. madde gerekçesinde hükmün "haksız bir fiil" şeklinde düzenlenmesinin sebebi töre ve namus saikiyle işlenen akraba içi öldürme suçlarında maddenin yanlış uygulanmasının engellenmesi olarak belirtilmiştir. Bu yönde yaşam hakkını ve kişilerin vücut bütünlüğünü koruyan kasten öldürme suçunun töre saikiyle işlenmesi 82. maddede nitelikli hal olarak düzenlenmiştir. Öte yandan nitelikli halin uygulanması haksız tahrik koşullarının olayda mevcut olmamasına bağlı kılınmıştır. Ancak kanun koyucu gerekçede ortaya koyduğu iradesini madde metnine eklememiş ve namus saiki haksız tahrik yönünden dikkate alınmamıştır. Bu tez çalışması haksız tahrik hükmünün, kasten öldürme suçlarının töre ve namus saikleriyle kadına karşı işlendiği vakalarda uygulanmasını incelemektedir. Mağduru kadın olan öldürme suçlarının işlenme sebepleri ile haksız tahrik düzenlemesinin uygulanma koşulları irdelenerek yargının ve yasa koyucunun ataerkil bakış açısına dikkat çekmek amaçlanmıştır.