Sinema ve Renk

Abstract

Bu çalışmada sinemanın renkle olan ilişkisinden söz edilmektedir. Sinemanın başlangıcından itibaren renk sinemanın ilgilendiği tekniklerden biri olmuş ve fotoğraftan da yararlanarak sonunda sinemanın vazgeçilmezi olmuştur. İlk filmlerde elle renklendirme yöntemi uygulanmış, teknik geliştikçe renkler bir solüsyon yardımıyla oluşturulmuştur. Daha sonra geliştirilen renkli film (pelikül) sinemanın zaman içinde renklenmesine yol açmış ve filmler tamamen renkli olarak çekilmeye başlanmıştır. Renk bir anlatım aracı olarak sinemada anlam yaratmak için kullanılmıştır. Yazıda bunlardan örnekler verilmiştir. Çeşitli sinema kuramcılarının görüşleriyle siyah-beyaz ve renkli filmin olanakları incelenmiş ve anlam yaratmada rengin nasıl bir rol oynadığı anlatılmıştır.

Subject of this article is color and cinema relations. At the beginning of cinema, the films were not in color, but by the time, colorization methods were developed. The most common methods were by tinting and toning. Tinting a film involved running the desired footage through a bath of color dye. Toning was a chemical process that replaced the black silver image wth a different colored metallic compound. The most commonly used color tints were blue for night scenes, red for fire scenes, yellow for sunlight scenes, green for forest scenes. After developing Technicolor, color film era began and continues actually.