Özdemir Asaf Şiirinde Varoluşçu Ögeler ve Kimlik Bunalımı

Abstract

Cumhuriyet Dönemi Türk Şiirinde "bağımsız şahsiyet" olarak adlandırılan Özdemir Asaf, hakkında yeteri kadar çalışma yapılmamış şairlerimizden birisidir. Bu sebepten bu çalışmada kendi şiir dünyasını yine kendini sorgulayıp arayarak inşa eden Asaf'ı inceledik. Bir felsefesi ve şiir anlayışı bulunan Özdemir Asaf, duygudan çok düşünceye ağırlık vermiş ve şiirinde bir "paradoks" inşa etmiştir. Döneminin şiir anlayışlarını da yakından takip eden Asaf, varoluşçuluk akımını dönemin modasına uyarak kendi şiirinde bir araç olarak mı kullanmıştır yoksa bu durum varoluşçu bir şair olmasından mı ileri gelmektedir? İşte bu doğrultuda bir durum tespiti yapmaya çalıştık. Bu tespiti yapabilmek adına, varoluşçuluk ve genel özellikleri doğrultusunda varoluşçu ögeler Özdemir Asaf külliyatında aranmış, varoluşçu bu ögelerin sıklık derecesi tespit edilmiş, kullanım sıklığı ve önem derecesine göre belirli bir kısmı tek tek değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme bir çıkış noktası olarak ele alınıp Asaf'ın şiirinde kimlik bunalımı da mercek altına alınmıştır.