Publication:
Gramer Hatalarına Dayalı Argümantasyon ve Bir Ad Hominem Alt Türü Olarak "De Ayrı" Safsatası

Thumbnail Image

Date

2019

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Eray Yağanak

Research Projects

Organizational Units

Journal Issue

Abstract

Sosyal medyada cereyan eden tartışmalarda sık sık “kişinin dil bilgisi ve yazım kurallarına uygun yazmadığı ve bu nedenle de kişinin söylediklerine güvenilemeyeceği veya söylediklerinin yanlış olduğu” şeklinde argümanlara rastlanmaktadır. Bu makalede konunun özellikle kişinin dil bilgisi ve yazım kuralları hakkındaki bilgi ve becerisi olmadığı her hâl ve durumda bu türden argümanların ad hominem (insan karalama safsatası) olarak değerlendirilmeleri gerektiği savunulmuştur. Sık karşılaşılan safsata alt tiplerine ayrı bir isim verilmesinin tespitlerini kolaylaştıracağı düşüncesiyle, konu edilen bu özel ad hominem alt türü “de ayrı safsatası” olarak adlandırılmıştır. Ayrıca bu alt tipe benziyor olmasına rağmen biçim olarak farklılık gösteren ve bu nedenle safsata niteliği göstermeyen argüman örneklerine değinilmiştir.
It is common to see arguments in social media discussions claiming that “a person is committing grammatical errors and therefore this person’s arguments should not be accepted as valid or true”. In this article, I defend that all attacking arguments based on grammatical errors are ad hominem unless the claim is particularly about the writing skills of the opponent. I also suggest using a specific Turkish name for such type of ad hominem fallacies considering that identification of subtypes makes easier to detect them. I derived this name from the phrase which is frequently used to warn and correct error makers. Moreover, I presented sample arguments, which are usually treated under this subtype but should not be considered as fallacious.

Description

Keywords

Ad Hominem, Argümantasyon, İnformel Mantık, Safsata, Uslamlama

Citation

UYAR T (2019). GRAMER HATALARINA DAYALI ARGÜMANTASYON VE BİR AD HOMINEM ALT TÜRÜ OLARAK “DE AYRI” SAFSATASI. Kilikya Felsefe Dergisi, 0(1), 27 - 38.