Türk Ceza Kanununda Meşru Savunma

Abstract

Ceza Kanunları genel ve soyut normlar içerdiği için bir davranışın ceza- landırılabilirliğinin her somut olay için belirlenmesi mümkün değildir. Belirlilik ilkesi- nin gereği olarak, bir eylemin suç say ılabilmesi için ceza kanunlarında açıkça hüküm bulunmalı; hangi unsurların gerçekleşmesiyle suçun ortaya çıkacağı ve yasak davranışın sonucunda hangi yaptırımının uygulanacağı açıkça belirlenmelidir. Bunun sonucunda ceza hukuku bak ımından hukuka aykırılık belirli bir hale gelmekte ve önceden öngörü- lebilmektedir. Ceza Hukuku, hukuka aykırılıkların hangi hallerde hukuka uygun bir hale dönüşeceğini de belirlemek durumundadır. Ceza Kanunumuzun belirledi ği bir hukuka uygunluk hali de meşru savunmadır. Bu çalışmamızda giriş bölümünde meşru savunma kavramı öğretideki ve uygulamada- ki görüşler dikkate alınarak açıklanmış, meşru savunma kurumunun tarihsel serüveni hak- kında genel bilgilere yer verilmiştir. Meşru Savunmaya konu olabilecek haklar kısaca belir- tilmiş, Eski Türk Ceza Kanun’unda düzenlenen meşru savunma genel olarak işlenmiştir. İkinci kısımda meşru savunmanın saldırıya ve savunmaya ilişkin şartları, Yargıtay ve öğretideki görüşlerden yararlanılarak yer verilmiştir. Meşru savunma sırasında öngörülen s ınırın a şılması meselesine de genel hatlarıyla değinilmiş, Ceza Muhakemesi açısından meşru savunmanın sonuçları değerlendirilmiştir. Son kısımda çalışma hakkında genel bir değerlendirme yapılmış, meşru savunma- nın kötüye kullanımına da kısaca değinilmiştir.