Kayıp Otoban Filminde Çizgisel Olmayan Kurgu Yaklaşımı ve Rüya İlişkisi

Abstract

İnsan, zihni zamanla gelişen, düşünce yapısı değişen, giderek beklentiler karşısında olgunlaşan bir varlıktır. Sinema da insan yapımıdır. Bu nedenle, zaman içerisinde mevcut anlatım biçiminde/dilinde değişimler oluşabilmektedir. Bu bağlamda, önceden yapılan eserlere farklı bakış açılarıyla yaklaşılmaktadır. Kurgu türleri arasında yer alan çizgisel olmayan kurgunun da şekli, türü ve mantığı bu esnekliğe yer vermektedir. Çizgisel olmayan kurgu diline sahip filmlerin temelinde “bilinçaltı” öğeler konu olarak işlenmektedir. Bu işleyiş “izleyiciye bırakma olgusu”nu destekler niteliktedir. Aynı filmin birden fazla kurgusuna sahip yeni anlatım biçimleri ile karşı karşıya kalmak, izleyicide farklı bakış açıları yaratmaktadır. Çizgisel olmayan kurgu yöntemi, sinema dilinin zenginlikleri arasında gösterilebilmektedir. İzleyicide “bilinçaltına yönelme” düşünme biçimi arttırılmaktadır. Bilindiği üzere her izleyici farklı demografik özelliklere sahiptir. Bu farklılık her filmi farklı yorumlama ve algılama sürecine bırakmaktadır. İnsan öğesinin daha çok bilinçaltı ve psikolojik süreçlerinin konu alındığı filmde, çizgisel olmayan her filmin, bilinçaltı ve psikolojik süreçler taşıyıp taşımadığı, insan kimliğinden dolayı taşıyor olsa bile, bu genellemenin doğruluğu ve geçerliliği soruları araştırmanın içeriğini belirlemektedir. Bu çalışmada Sigmund Freud ve onun psikanaliz kuramıyla rüya olgusu bilimsel ve kapsamlı bir şekilde ele alınacak, 1997 yılı Hollywood yapımı Kayıp Otoban filmi üzerinden çizgisel olmayan kurgu-rüya ilişkisi sorgulanacak, film psikanalatik çözümleme yöntemiyle irdelenecektir.