Söylencelerde Ay Yıldız

Abstract

Bu çalışma Ay-Yıldız örgesinin Türk söylencelerdeki kökenlerini araştırmaktadır. Tarih öncesi dönemlerden bu yana Türk dünyasında var olan tapınç merkezlerinin hemen hemen hepsinde ay ve güneşle ilgili söylencelerle karşılaşılmaktadır. Türk kültüründe güneş figürü önce Gök-Tanrı inancı ile başlar ve kutsal egemenliği simgeler. Çin, Hint, İran, Mezapotamya ve Anadolu inanışlarının hepsinde benzerlikler bulduğumuz göksel egemenliği simgeleyen bu Tanrısal kavram değişik biçimlerde hep karşımıza çıkmaktadır. Mutlak egemenliği simgeleyen güneş söylencelerde yerin altına zaman egemenliğin devamı için biçim değiştirerek gece yeniden gökyüzüne çıkar ve ay biçimini alır. Yıldız ve ay gece gökyüzündeki egemenliğin karşılığıdırlar. Ay Budizm’in etkisi ile Uygurlar ’da Yaratıcı bir Tanrı’ya dönüşerek soyu sürdüren bir biçimde karşımıza çıkmakta ve bayraktaki serüvenini mutlak hükümdarlık ve savaşın simgesi olan kırmızı renkle birlikte kullanılarak tamamlamaktadır.

This study is researching the disroot of the Crescent and Star in Turkish legends. Since prehistory there were always legends about Crescent and Star in all Cult centers. The figüre of sun was starting with trust of Sky-God. The figüre of sun symbolizing the holy of sovereignty. We can see similarity of the beliefs China , İndia, Iran, Mezopotamia and Anatolia. We can see this celestial notion which was symbolizing the holy of sovereignty. When the sun which is symbolizing absolute sovereignty, was setting. After the sun changes its shapes and and rises the sky at night again becouse of to continue to sovereignty. And its shapes becomes moon. Star and moon are leader of the night. Moon was a Creative God in Uygur. And it finishes its adventure with red color which is mean absolute sovereignty and the symbol of war.