İç mimarlık eğitiminin amacı, öğrencilere mevcut veya var olması planlanan bir yapının olanaklarını ve sınırlarını keşfederek bilgiyi, mekân tasarımına dönüştürebilecek yetkinliği kazandırmaktır. Mesleki yetkinlikle birlikte eğitimin diğer hedefi; entelektüel, sorumluluk duygusuna ve etik değerlere sahip iç mimarlar yetiştirmektir. Böylesi bir eğitim ortamı için öğreten ve öğrenenin karşılıklı iletişimi, çok yönlü gelişime açık olmaları ve kendilerini devamlı yenileyebilmeleri gerekmektedir. Bu gereklilikler düşünüldüğünde iç mimarlık disiplini için deneyime dayalı, esnek ve yaratıcı alanlar sunan enformel ortamlar önem kazanmaktadır. Enformel ortamlar, sundukları deneyim ortamı ile iç mimarlıktaki güncel konuları tartışmaya açmaktadır. Bu ortamlar, iç mimarlık alanındaki beklentiler, eğitimde öne çıkan olgular, o dönemin güncel konuları, mesleğe ilişkin yürütülen çalışmalar hakkında önemli bilgiler içerir. Kapsamları ile enformel ortamlar, iç mimarlık meslek paydaşlarını birleştiren bir alan yaratmakta, aynı zamanda da iç mimarlık tarihine ilişkin belge niteliği taşımaktadır. Çalışmada, doğrudan iç mimarlık ile ilişkili enformel ortamlarının tarihsel arka planı okunmaktadır. Etkinliklerin düzenlenme tarihi, mesleğin ve eğitimin yapılandırılmasına ilişkin neler söylediği, akademisyen ve öğrenci iletişimiyle ilgili neler içerdiği ve hangi kavramların öne çıktığı ortaya konmaktadır. Bu kapsamları ile çalışmanın çıktıları, hem iç mimarlığın tarih yazımına katkı sağlamakta, hem de gelecekte düzenlenecek etkinlikler için rehber niteliği taşımaktadır. Sonuçta, iç mimarlık eğitim ve meslek alanının, enformel ortamlar açısında tarihsel inşasının kaydı tutulmaktadır.
