Vakıf Yükseköğretim Kurumlarında Çalışan Öğretim Elemanlarının “Yıllık İzin Hakkı”nın Tabi Olduğu Hukuksal Rejim

Abstract

547 sayılı Yasa uyarınca vakıf üniversitelerinde görev yapan akademik per-sonel ile devlet üniversitelerinde görev yapan akademik personelin hukuksal durumu arasında akademik konular ve mesleki yönden yetiştirilmeleri açısından bir fark bulun-mamakla birlikte; gerek çalışmada yer verilen vakıf üniversitesi mütevelli heyet ve öğretim elemanı arasında imzalanan sözleşmenin idari sözleşme olduğu yönünde içtihat birliğinin oluşması ve gerek ise yasama organının mali konularda vakıf üniversitelerin-de çalışan öğretim elemanlarına ödenecek aylığın Devlet Üniversitelerinde öğretim elemanlarına ödenenden daha az olmayacağı yönündeki taban ücret sınırlaması yönün-deki düzenlemeler esas alındığında; 2547 sayılı Yasada anılan haklar bakımından her-hangi bir ayrım yapılmaksızın akademik personelin, aynı statüye haiz olduğu kabul edilmelidir. Dolayısıyla hukuki durum ve statü itibariyle aynı konumda bulunan akade-mik personelin farklı uygulamaya tabi tutulmasının eşitli k ilkesine aykırı olabileceği düşünülmektedir. Ayrıca hukuk devleti ilkesinin geçerli olduğu bir ülkede, özellikle idare hukuku alanındaki statülerin ve statüye bağlı hakların, içtihat ya da düzenleyici işlemler ile değil yasal mevzuat çerçevesinde düzenlenmesi gerekir. Bu nedenle geçmiş-ten günümüze Vakıf Yükseköğretim Kurumlarının ve işleyişinin dağınık olarak yapılan düzenlemeler ve içtihat yorumu ile değil, personelinin hukuksal statüsünün, statüden doğan hak ve yetkilerin, mal edinme usulünün, görev ve yetkilerinin sınırları gibi tüm konuların müstakil bir Vakıf Yükseköğretim Kanunu ile düzenlenmesi gerektiği düşü-nülmektedir. Henüz müstakil bir Yasa olmadığından devlet ve vakıf yükseköğretim kurumlarında çalışan öğretim elemanlarının başta yürütülen hizmetin aynılığı olmak üzere; çalışmamızda belirtilen diğer gerekçelerle vakıf yükseköğretim kurumlarındaki öğretim elemanlarının statüsünden doğan “yıllık izin hakkı”na ilişkin hukuksal rejimin, devlet ve vakıf öğretim elemanı ayrımına gidilmeden; 2547 Sayılı Yükseköğretim Ka-nununun atıfta bulunduğu Devlet Memurları Kanununda yer alan genel düzenleme çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiği ileri sürülmüştür. Zira böyle bir durumun, yoruma ihtiyaç göstermeyecek derecede açık olduğu 2547 Sayılı Yasa metninden de kolayca anlaşılmaktadır. Ancak uygulamada yıllık izin hakkına ilişkin düzenlemeler, Vakıf Yükseköğretim Kurumları Yönetmeliğinin 23. maddesinde yer alan “Vakıf yükse-köğretim kurumlarında görev alacak olan akademik ve idari personelin çalışma esasla-rı 2547 sayılı Kanunda devlet üniversiteleri için öngörülen hükümlere tabidir. Bu per-sonelin aylık ve diğer hakları bakımından ise 4857 sayılı İş Kanunu hükümleri uygula-nır” düzenlemesi esas alınarak 4857 Sayılı İş Kanunu hükümlerine göre hareket edil-mektedir. Ancak bu uygulamanın “idarenin düzenleme yetkisinin sınırları” kapsamında, konu hakkında 2547 Sayılı Kanunda düzenleme var iken adı geçen Yönetmeliğin yo-rumlanması suretiyle yürütülmesinin doğru olmadığı düşünülmektedir. Çalışma konusu bu hususa dikkat çekerek, bilimsel dayanakları ile aktarmak üzere belirlenmiştir