Türk İmalat Sanayinde Reel Ücretler ve İstihdam Arasındaki İlişki

Abstract

Reel ücretler ve istihdam arasındaki ilişkiye yönelik tartışma emek piyasası literatüründe önemli bir yer işgal etmektedir. Neo-Klasik iktisatçılara göre esnek emek piyasalarının varlığında, reel ücretlerdeki bir azalma istihdam düzeyini arttırmakta ve böylelikle emek piyasalarına herhangi bir müdahale olmadan denge sağlanmaktadır. Diğer taraftan istihdamın belirleyicisi olarak efektif talebi kabul eden Keynesyen iktisatçılara göre ücretlerde yaşanan azalmanın efektif talep üzerinde yaratmış olduğu olumsuz etki, ekonomideki çıktı düzeyini de düşürmektedir. Dolayısıyla, Keynesyen yaklaşıma göre reel ücretlerdeki düşüş istihdam düzeyini arttırmamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türk imalat sanayinde reel ücretler ile istihdam arasındaki uzun dönem ilişkisini analiz etmektir. Bu doğrultuda imalat sanayinin 24 alt sektörü için reel ücretler ve istihdam arasındaki ilişki, 2005Ç1-2017Ç4 dönemini kapsayacak şekilde panel veri analizi yöntemi kullanılarak tahmin edilmiştir. Sabit etkili modelin geçerli olduğu analiz bulgularına göre, reel ücretlerin istihdam üzerinde pozitif ve anlamlı etkileri bulunurken değişkenler arasında karşılıklı nedensellik tespit edilmiştir. Eş bütünleşme analizinden elde edilen bulgular, reel ücretler ve istihdam arasında uzun dönemde anlamlı bir ilişkinin olduğunu ortaya koymaktadır. Bununla birlikte, FMOLS tahminlerinden değişkenler arasında anlamlı ve pozitif bir ilişkinin var olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu bulgular neticesinde Türkiye’de reel ücretlerin azaltılarak istihdam oranlarının artırılamayacağı ya da işsizlikle mücadelede başarı sağlanamayacağını ifade etmek mümkündür.