Kapitalizm içerisine sürüklendiği krizden çıkış yolunu sermaye
birikiminin yeniden değerlenebileceği alanların genişletilmesinde ve
emeğin daha ucuz, esnek ve güvencesiz biçimlerde istihdam
edilmesinde bulmaktadır. 1980’li yıllardan itibaren tüm dünya
ülkelerinde uygulana gelen neo-liberal politikaların amacı da eğitim,
sağlık ve barınma gibi emeğin yeniden üretimi için gerekli temel
ihtiyaçların metalaştırılması ve istihdam piyasalarında esnek ve
güvencesiz çalışma biçimlerinin yaygınlaştırılmasıdır. Güvencesiz
işlerde çalışan ve prekarya olarak nitelenen bu sınıf her geçen gün
büyümektedir. Bu makalenin konusunu üniversitelerde yaşanan neoliberal dönüşüm ve burada istihdam edilen 50/d’li araştırma
görevlilerinin yaşadıkları işsizlik ve güvencesizlik sorunları
oluşturmaktadır. Bu kapsamda doktora süresince 50/d kadrosunda
güvencesiz bir şekilde istihdam edilen araştırma görevlilerinin doktora
bitiminde yaşadıkları işsizlik sorunu, bu sorunu yaşayan araştırma
görevlileriyle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler çerçevesinde ve
prekarya bağlamında ortaya konulmaktadır
