Sanat Kurumlarında İnsan Kaynakları Yönetimi Çerçevesinde Örgütsel Davranışa Bakış

Abstract

Günümüzde kurumların en önemli sermayesi insandır. Çalışanların örgütsel davranış çıktıları, kurumlar açısından önemlidir. Artan rekabet ortamında kurumları zarara uğratan önemli faktörlerden biri de işgücü devir oranının yol açtığı maliyettir. Bu nedenle, çalışanların örgüt kültürü ile özdeşleşmeleri, örgüte karşı olan bağlılık düzeyleri gibi insan kaynakları yönetiminin kontrol altında tutabileceği örgütsel davranış boyutları önem arz etmektedir. Çalışma, sanat kurumlarında insan kaynakları yönetiminin davranış boyutunu belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma, İstanbul’da yer alan on sanat kurumunda gerçekleştirilmiştir. Araştırma için gerekli olan veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Görüşmelerden elde edilen sonuçlar incelendiğinde; sanat kurumlarında insan kaynakları yönetiminin geleneksel personel yönetimi şeklinde uygulandığı görülmüştür. Örgütsel davranışa yönelik nicel bir çalışma yapmayan kurumların, nitel gözlemlere dayanarak veriler elde etmeye çalıştıkları saptanmıştır.

Today, the most important capital of the institutions is human. Organizational behavior outcomes of the employees are important for the institutions. One of the important factors that harm the institutions in an increasingly competitive enviroment is the cost of labor turnover. For this reason, the dimensions of organizational behavior that can be controlled by the human resources management are important, such as the level of employees’ organizational culture and organizational commitment. The study was conducted to determine the behavioral dimension of the human resources management in the art institutions. The research was conducted in ten art institutions which are located in Istanbul. The data required for the study was obtained by semi-structured interview technique. When the results of the interviews are examined; it has been observed that human resources management in the art institutions is applied in the form of traditional personnel management. Institutions that did not conduct a quantitative study of organizational behavior were found to be trying to obtain data based on qualitative observations.