İstanbul Kültür Üniversitesi / Hukuk Fakültesi / Kamu Hukuku Bölümü / İdare Hukuku Anabilim DalıAltınok Çalışkan, ElifÖztürk, Bahri2018-11-072018-11-072018-031309-4327https://hdl.handle.net/11413/3177Çalışmamızda 1970’li yıllardan bu yana süren çalışmaların ürünü olan ve ülkemizin de “kişisel verileri güvence altına alan” ülkeler arasında yerini almasını sağlayan, 07.04.2016 tarihli 6698 Sayılı “Kişisel Verilerin Korunması Kanunu” hakkında genel değerlendirmelerde bulunularak Anayasa aykırılık sorunu ele alınmaya çalışılmıştır. Yapılan değerlendirmede, 2016 yılında nisan ayına kadar, Türkiye’de kişilik haklarımızı ve özel hayatımızı koruyan böyle bir temel kanunun olmayışı; özel hayatımız ve kişilik haklarımızın adeta başkalarının insafına terk edilmiş gibi olduğu; her türlü kişisel değerlerimizin saldırı ve müdahaleye açık olduğu; TCK’da yer alan birkaç yetersiz ve çarpık düzenleme ile gerçek bir koruma sağlanamadığı; bütün bunlara ilave olarak yaşamakta olduğumuz dijital devrimin gereklerinin de yapılamadığı gerçeklerinin vurgusu yapılmıştır. Bu yönüyle Kanunun dijital dünyamızın Anayasa konumunda olduğu ve temel hak ve özgürlüklerimizin, böyle bir dünyada ancak ayrı ve teknik müstakil bir yasa ile teminat altına alınmasının gerekliliği ve doğruluğu üzerinde durulmuştur. Bununla birlikte Kanunda, kamu düzeni, güvenliği, esenliği ve toplumsal hayatın idamesi için bazı istisnalara bilinçli olarak yer verildiği; Kanunun özellikle pek çok alanı bu Kanunun kapsamı dışına çıkaran 28’inci maddesine bakıldığında; “kamu” söz konusu olunca, kanunla getirilen tüm güvenceler kaldırılıyormuş gibi bir izlenimin ortaya çıktığı ileri sürülebilirse de uygulamayı görmeden bu konuda bir görüş sevk etmenin erken olacağı, çalışmada esas alınan Anayasa Mahkemesi Kararı ile desteklenerek değerlendirilmeye çalışılmıştır.trKişisel Verileri Koruma KanunuKişisel veriKişisel hakkıÖzel hayatKamu düzeniKamu güvenliğiArticle