Temel Eğitim Bölümü (Okul Öncesi Eğitimi) / Department of Elementary Education

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11413/6784

Browse

Now showing 1 - 20 of 53

Open Access
16. Ulusal Okul Öncesi Öğretmenliği Öğrenci Kongresi-Bildiri Özet Kitabı
(İstanbul Kültür Üniversitesi, 2024) Kolektif; ed., Sevcan Yağan; ed., Mehmet Toran; ed., Emine Hande Aydos; ed., Ebru Aydın Yüksel; ed., Gül Demir; ed., İpek Öztürk
Embargo
3-6 yaş arasındaki çocukların oyuncak tercihlerinin toplumsal cinsiyet bağlamında incelenmesi
(2016-08) Alabay, Erhan; YAĞAN, SEVCAN; 55019; 139651
Bu çalışmada, çocukların oyuncak tercihleri toplumsal cinsiyet bağlamında incelenmiştir. Çalışmada 118 çocuğun oyuncak tercihleri, oyuncağı tercih etmeme nedenleri ve bu nedenlerin toplumsal cinsiyet algısı ile ilişkisi ortaya koyulmuştur. Araştırmanın verileri araştırmacılar tarafından seçilen 22 oyuncak görseli ve yine araştırmacılar tarafından oluşturulmuş “Oyuncak Tercihi Görüşme Formu” üzerinden toplanmıştır. Araştırma sonucunda, kız ve erkek çocukların oyuncak seçimlerinin farklılaştığı ve çocukların toplumsal cinsiyetlerine uygun seçimlerde bulundukları belirlenmiştir. Çocuklarının yaşları arttıkça oyuncaklara ilişkin seçici davrandıkları ve oynadıkları oyuncak sayısının ve çeşitliliğin azaldığı belirlenmiştir. Çocukların yaşları ilerledikçe oyuncakları cinsiyetçi nedenlerden dolayı seçmedikleri; çocuğun yaşı büyüdükçe oyuncaklara ilişkin daha kalıp yargısal tercihlerde bulunduğu, bu tutumun küçük yaşlarda pek görülmediği belirlenmiştir. Ayrıca, çocukların oyuncak tercihlerinin oyuncağın rengi, aile, akran ve sosyal çevrenin bakış açısından ve ebeveynler arasındaki geleneksel rol paylaşımından etkilendiği sonucuna ulaşılmıştır. Öte yandan erkek çocuklarının oyuncaklara ilişkin daha kalıpyargısal ve cinsiyetçi yanıtlar verdikleri; kız çocuklarının tercihlerinin erkeklere oranla daha esnek olduğu belirlenmiştir.
Metadata only
4-6 yaş okul öncesi dönem çocuklarının bakış açılarıyla babaları
(2015) Albay, Erhan; YAĞAN, SEVCAN; 55019; 139651
Metadata only
60-72 Ay Çocuğu Olan Ebeveynlerin Bağlanma Boyutları ve Çocuklarına Yönelik İlgi Düzeyleri ile Çocukların Benlik Algısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
(2017) Ata, Seda; YAĞAN, SEVCAN; 146799; 55019
Embargo
Alt Sosyo-Ekonomik Düzey Annelerin Çocuklarını Kabul ve Reddetme Davranışlarının İncelenmesi (Diyarbakır Örneği)
(2004) Erkan, Semra; TORAN, MEHMET; 12619; 127979
İlk çocukluk yılları, bireyin tüm hayatını yönlendirecek bir etkiye sahiptir. Bu dönemde çocukların aileleri özellikle de anneleri ile olumlu etkileşim kurmaları onların çok yönlü gelişiminin temellerini oluşturur. İnsan yaşamının bu önemli yıllarında çocuğun hayatındaki en önemli kişi olması nedeniyle annelerin çocuklarını kabul ya da reddetme davranışlarının incelenmesi önem kazanmaktadır. Bu araştırmanın amacı, Diyarbakır ili Ergani ilçesinde yaşayan ve 5 yaşında çocuğu olan alt sosyo-ekonomik düzeydeki annelerin çocuklarını kabul ve reddetme davranışlarını incelemektir. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu ve Rohner tarafından geliştirilen Ebeveyn Kabul- Red Ölçeği (Anne Formu) kullanılarak toplanmıştır.
Metadata only
Anasınıfı Çocuklarının Oyun ve Oyun Arkadaşı Tercihlerinde Cinsiyet Unsurunun İncelenmesi
(2015) Alabay, Erhan; YAĞAN, SEVCAN; 139651; 55019
Metadata only
Anasınıfı Çocuklarının Oyun ve Oyun Arkadaşı Tercihlerinde Cinsiyet Unsurunun İncelenmesi
(2012) Taş, Işıl; YAĞAN, SEVCAN; 55019; 105892
Metadata only
ANOMAT Anadolu Matematik Beceri Ölçeğinin Geliştirilmesi
(2014) Erdoğan, Serap; Yanık, Hüseyin Bahadır; Kumtepe, Alper Tolga; Giren, Songül; Yıldırım Polat, Aslı; Karademir, Abdulhamit; Parpucu, Nurbanu; Yalçın, Vakkas; YAĞAN, SEVCAN; 58174; 55540; 55041; 55949; 55019; 59692; 15354; 56105; 44180
Metadata only
Baba Katılımı, Baba Toplumsal Cinsiyet Algısı ve Çocuğun Toplumsal Cinsiyet Kalıp Yargıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
(2017) Ata, Seda; YAĞAN, SEVCAN; 55019; 146799
Metadata only
Çocuk işçiliği ile eğitim yolu ile mücadele Çocuktan çocuğa yaklaşımı
(2012) Temel, Zeynep Fulya; Kurtulmuş, Zeynep; TORAN, MEHMET; 7909; 109326; 127979
Metadata only
Çocuk işçiliği ile Eğitim Yolu ile Mücadele Çocuktan Çocuğa Yaklaşımı Projesi
(2009) Temel, Zeynep Fulya; Kurtulmuş, Zeynep; TORAN, MEHMET; 7909; 109326; 127979
Embargo
Çocuk katılımı farkındalık ölçeği (ÇKFÖ): Ölçek geliştirme, güvenirlik ve geçerlik çalışması
(2017-10-02) Polat, Berrak Deniz; Alkan Ersoy, Özlem; TORAN, MEHMET; 127979
Bu çalışmanın amacı, çocuk gelişimi ve okul öncesi öğretmenliği bölümünde okuyan öğrencilerin çocuk hakları bağlamında katılım hakkı ile ilgili görüşlerini belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirmektir. İlk olarak literatür taranarak oluşturulan 98 maddelik ölçme aracı alanında uzman 7 kişiye gönderilmiştir. Yorum ve görüşleri doğrultusunda ölçeğe 43 madde değiştirilmeden olduğu gibi geçmiş, 2 madde eklenmiş, 10 madde öneriler doğrultusunda düzenlenmiş, maddeler yakınlık derecesine göre sıralanmış ve 55 maddelik 5’li likert tipi bir ölçek ön formu oluşturulmuştur. 55 maddeden oluşan taslak ölçek 2016-2017 eğitim öğretim yılı bahar döneminde İstanbul ilinde bulunan iki vakıf üniversitesindeki çocuk gelişimi ve okul öncesi öğretmenliği bölümlerinde okuyan toplam 481 gönüllü öğrenciye uygulanmıştır. Ölçek geliştirme sürecinde açımlayıcı faktör analizi, doğrulayıcı faktör analizi, güvenirlik analizleri, test-tekrar test gibi çeşitli analizler yapılmıştır. Bu analizler sonucunda 18 madde ve 5 alt ölçekten oluşan Çocuk Katılımı Farkındalık Ölçeği; çocuk gelişimi ve okul öncesi öğretmenliği öğrencilerinin çocuk hakları bağlamında katılım hakkı ile ilgili görüşlerini belirlemede geçerli ve güvenilir olduğunu kanıtlar niteliktedir.
Embargo
Çocuklar ve Kitaplar: Piaget’nin Oyun Kuramına Göre Bir Değerlendirme
(2017) Dilek, Aytaç; TORAN, MEHMET; 127979
Çocuk, yaşama hazırlanma sürecinin her aşamasında çeşitli eğitsel uyarıcılarla karşı karşıya gelmektedir. Çocuklara yönelik hazırlanan resimli hikâye kitaplarının da bu eğitsel uyarıcılar arasında kabul edildiği bilinmektedir. Bu bağlamda, bu araştırmayla resimli hikâye kitaplarında yer alan çocuk oyunlarının Piaget’nin oyun gelişimi kuramına göre incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi yöntemi ile kurgulanmıştır. Araştırmanın veri seti, benzeşik (homojen) örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmanın veri setini 2012-2015 yılları arasında yayımlanmış 200 resimli hikâye kitabı ve üzerinde “4-6 yaş aralığı için tavsiye edilmektedir” ibaresini taşıyan kitaplar oluşturmaktadır. Araştırmanın temel problemine uygun olarak incelenen 200 adet resimli hikâye kitabından 18’inde oyun olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın veri setinden elde edilen sonuca göre 4-6 yaş aralığındaki çocuklara yönelik olarak yayımlanmış resimli hikâye kitaplarında yer alan oyunların Piaget’nin oyun gelişimi kuramına göre ya çocukların normal gelişimlerinin gerisinde ya da normal gelişimlerinin ilerisinde oyun türlerinden olduğu, çocukların oyun gelişimlerine uygun oyun türlerine çok az yer verildiği bulunmuştur. Bulgular çocuklar için üretilen resimli hikaye kitaplarının Piaget’nin oyun gelişimi kuramı bağlamında çocukların oyun gelişimine uygunluğunun yeterli düzeyde olmadığı yorumlanmıştır.
Embargo
Çocukların Dijital Oyun Kullanımına İlişkin Annelerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi
(2016-12) Ulusoy, Zeynep; Aydın, Büşra; Deveci, Tuğba; Akbulut, Aslınur; TORAN, MEHMET; 127979
Çocukların oyun tercihlerinde çocukların çevrelerindeki yetişkinlerin rolü olmakla birlikte annelerinin de büyük bir rolü olduğu düşünülmektedir. Bu sebeple çocukların dijital oyunları kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 5 yaş çocuğa sahip çocukları İstanbul’da özel ve devlete bağlı anaokullarına devam eden araştırmaya gönüllü olarak katılan anneler oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama yöntemi olarak görüşme yöntemi benimsenmiştir. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak annelerle yüz yüze görüşme yapılmıştır. Araştırmanın analizleri sonucu elde edilen bulgulara göre çocukların ilgileri, annelerin kendilerine ya da ev işlerine zaman ayırması, oyun aracı olarak kolaylıklar kullanılması ve özellikle eğlenceli olması dijital oyunların tercih edilme nedenleri arasında görülmektedir.
Metadata only
Çocukluğun PR Aracı Olarak İnşası:Yılsonu Gösterileri
(2019-10-02) Toran, Şahika; TORAN, MEHMET; 127979
Çocukluk kavramı uzun yıllardır tartışılan, farklı bilim dalları tarafından da kavramsallaştırılmaya çalışılan önemli bir kavram olarak ele alınmaktadır. Çocukluk ile ilgili şimdi kadar ortaya çıkan ve çocuk ile ilgili birçok alanda rehber niteliği taşıyan Çocuk Haklarına Dair Sözleşme (ÇHS) en önemli uluslararası sözleşme olarak kabul edilmektedir. Bu sözleşmede çocukluğun tanımından eğitimine; sağlığından yaşam haklarına kadar birçok düzenleme bulunmaktadır. Bu bağlamda sözleşme, taraf olan ülkeler için önemli bir başvuru kaynağı olarak kabul edilmektedir. Sözleşme bağlamında değerlendirildiğinde çocuğun yüksek yararını kapsayan eğitim hakkı çocuğun aktif katılımının sağlanmasını önermekte ve mümkün olan en erken yaşta çocuğun eğitim hakkının nitelikli olarak karşılanmasını tavsiye etmektedir. Erken yaşlarda çocuğa eğitim hizmetlerinin sunulması çocuğun toplumsal, gelişimsel ve pedagojik olarak yetkinliklere sahip olması ve uzun vadede topluma aktif katılan ve katkı sunan bir birey olmasını desteklemektedir. Türkiye’de zorunlu olmamasına rağmen erken çocukluk eğitimi 0-3 yaşlar için kreş, 3-6 yaş arası için ise okul öncesi eğitimi olarak sunulmakta ve yapısal işleyişi MEB tarafından izlenmektedir. Türkiye’de okul öncesi eğitim kurumlarında gerçekleşen uygulamalar programda da yer aldığı gibi aileleri de kapsayacak şekilde yürütülmektedir. Özellikle yılsonunda okul öncesi eğitim kurumlan yıl boyunca gerçekleştirdikleri pedagojik uygulamaları sergilemek, paydaşlarla paylaşmak için yoğun çalışmalar yürütmektedir. Bu uygulamalardan biri de çocukların aktif aktörü olduğu yılsonu gösterileri sıklıkla karşılaşılan bir olgudur. Bu olgu zaman zaman eleştirilmekte ama çoğunlukla uygulayıcıları tarafından da savunulmaktadır. Okul öncesi eğitim kurumlan tarafından gerçekleştirilen yılsonu gösterilerinin hazırlanma sürecinin ve gösteri anının çocuklar üzerindeki etkisi, öğretmenlerin bu olguya dair algısı ve izleyiciler tarafından algısına ilişkin araştırmanın olmaması bu araştırmayı önemli kılmaktadır. Bu önem üzerinden mevcut araştırma yılsonu gösterilerinin inşa ettiği çocukluk değerini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda 1) Yılsonu gösterilerine hazırlanma sürecinde çocuklar ne yaşamaktadır? 2) Yılsonu gösterilerine hazırlanma sürecinde öğretmenler ne yaşamaktadır? 3) Gösteri anında çocuklar ve öğretmenler ne yaşamaktadır? Sorularına yanıt aranmıştır. Araştırmada yöntem olarak etnografık araştırma yöntemi benimsenmiş ve araştırma bu yönteme uygun olarak tasarlanmıştır. Etnografı, bir insan grubunu ya da bir grubun kültürünü anlama ve betimleme için gösterilen bilimsel çabaların bütünü olarak değerlendirilmektedir. Nitel düşünceye dayalı bu çabalar, araştırılan grup ya da kültürün bütününü, bileşenlerini, onların arasındaki ilişkileri, kültürün mensuplarının gözünden görüp onların kültür kodlarıyla açarak anlamayı içerir. Okul öncesi eğitim kurumlarında yılsonu gösterilerine hazırlanan çocukların ve öğretmeleri deneyimleri ve süreçte yaşadıkları incelendiği için araştırmanın çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu görüşmelerin yapıldığı 9 devlet 6 özel okul öncesi öğretmeni, sürecin izlendiği iki okul öncesi eğitim kurumu ve gösterilerin izlendiği bir okul öncesi eğitim kurumu oluşturmaktadır. Öğretmenler ile yapılan görüşmeler, süreci ve yıl sonu gösterilerin izleme aşamasında tutulan anekdot kayıtları veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Öğretmenler ile yapılan görüşmeler için uzman görüşü alınarak yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmış, anekdot kayıtları için ise araştırmacıların süreçteki gözlemlerine dayanmaktadır. Araştırmada, verilerin, veri toplama sürecinin geçerliği ve güvenirliğinin sağlanması amacıyla birden fazla geçerlik ve güvenirlik tekniği kullanılmıştır. Mevcut araştırmada, elde edilen veriler araştırmacılar tarafından içerik analizi tekniği kullanarak analiz etmiştir. Verilerin analiz sürecinde, ilk aşamada kodlama yapılmış, ikinci aşamada temalar bulunmuş, üçüncü aşamada kodlar ve temalar sistematik olarak düzenlenmiş ve dördüncü aşamada bulgular tanımlanarak yorumlanmıştır. Verilerin analizi sonucunda yılsonu gösterilerine hazırlanma sürecinde çocukların sürece katılmaları için istismara maruz kaldığı, eğitimin ihmal edildiği, öğretmenlerin süreçte okul yönetiminin ve ebeveynlerin isteklerine boyun eğdiği saptanmıştır. Bununla birlikte gösteri anında çocukların yoğun stres yaşadıkları, sahnede gösteriye isteksiz oldukları, yetişkin desteği bekledikleri gözlenmiştir. Sonuç olarak yılsonu gösterileri her ne kadar, yıl boyunca yapılan uygulamaların sunumu gibi planlansa da gerçekte çocuğun bizzat gösteri yaptığı, okulun tanıtımına katkı sunduğu ancak ÇHS’ye göre aktif katılımının olmadığı bir süreç olduğu söylenebilir.
Metadata only
Comparison of Indoor and Outdoor Environment Standards of Early Childhood Education Institutions: Turkey, Singapore, Australia, New Zealand, and Switzerland Example(Okul Öncesi İç ve Dış Mekan Eğitim Ortamları Standartlarının Karşılaştırılması: Türkiye, Singapur, Avustralya, Yeni Zelanda ve İsviçre Örneği.)
(2019-10) Erbil Kaya, Özlem Melek; Poyraz, Ezgi; ÖZER, MERVE; 273995; 58252
Okul öncesi dönem çocuğa zengin fırsatlar ve deneyimler sunma açısından kritik öneme sahiptir. Bu dönemdeki eğitimin başarıya ulaşmasında pek çok faktör etkilidir. Bu faktörlerin biri de eğitim ortamıdır. Eğitim ortamları iyi tasarlandığında çocukların sosyal duygusal gelişimi, bilişsel gelişimi gibi pek çok gelişim alanını desteklemekte ve yaratıcı problem çözme, mantık yürütme gibi becerilerini geliştirmektedir. Etkin öğrenmeye ve gelişime katkı sağlayacak eğitim ortamları, çocuğun gelişimin yanı sıra davranış, çocuk- yetişkin etkileşimi, sınıf iklimi, zaman yönetimi gibi pek çok faktörü etkilemektedir. Bu nedenle çocuğa kaliteli bir eğitim sunmanın bir yolu iyi tasarlanmış eğitim ortamlarından geçmektedir. İyi tasarlanmış eğitim ortamları; sağlıklı, güvenli, çocuğun yararını düşünen ve esnekliğe fırsat veren yerlerdir ve bu ortamların hazırlanmasında ülkelerin konu ile ilgili yasa ve yönetmeliklerinde yer alan standartlar belirleyici olmaktadır. Bu açıdan Türkiye ele alındığında ve okul öncesi eğitim kurulularının sağladıkları eğitim açısından farklılıklar göz önünde bulundurulduğunda ilgili yasa ve yönetmeliklerde ulusal bir standardın olmadığı görülmektedir. Bununla birlikte alan yazınında okul öncesi eğitim ortamlarına ilişkin öğretmen görüşlerini ya da fiziksel ortamları değerlendiren çalışmaların çoğunlukta olduğunun görülmesi alandaki boşluğu göstermektedir. Bu araştırma; Türkiye’deki okul öncesi eğitim kuramlarının eğitim ortamları tasarlanırken hangi tasarım standartların dikkate alındığı göstermesi ve diğer ülkelerle karşılaştırdığında eksik ve farklı yönlerin belirlenmesi açısından önem taşımaktadır. Bu araştırmanın amacı; Türkiye (2015), Singapur (2016), Avustralya (2016), Yeni Zelanda (2016) ve İsviçre (2019)’nin okul öncesi iç ve dış mekan eğitim ortamlarına dair standartların karşılaştırmalı olarak incelenmesidir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Durum çalışmaları sistematik bir biçimde verileri toplamakta, analiz etmekte ve sonuçları ortaya koymaktadır. Veri toplama sürecinde doküman analizi aracılığıyla Türkiye (2015), Singapur (2016), Avustralya (2016), Yeni Zelanda (2016) ve İsviçre (2019) ülkelerine ait okul öncesi eğitim ortamlarını betimleyen eğitim standartları incelenmiştir. Bu ülkelerin seçilmesinde eğitim standartlarının güncelliği, kolay ulaşılabilirliği dikkate alınmış ve standartlara ilgili bakanlıkların internet sayfalarından ulaşılmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Betimsel analizde amaç; bulguları okuyucuya daha anlaşılır ve okunabilir şekilde sunmaktır. Alan yazınında yapılan çalışmalar göz önünde bulundurularak araştırmacılar tarafından kodlar belirlenmiş ve üzerinde uzlaşıya varılmıştır. Bu doğrultuda her araştırmacı ülkelerin okul öncesi eğitim ortamlarına ilişkin standartları incelenmiştir. Veri analizi sonucunda ülkelerin okul öncesi eğitimde iç mekan ve dış mekan özelliklerine ait standartlarına ilişkin benzer ve farklı yönlerin olduğu görülmüştür. Türkiye (2015) Eğitim Yapıları Asgari Tasarım Standartları Kılavuzunda iç mekan eğitim ortamının diğer ülkelere kıyasla daha detaylı hazırlandığı görülmüştür. Depo, oyun odası, sınıf, çocuk tuvaleti gibi iç eğitim ortamında bulunan pek çok alan araştırma kapsamına dahil olan tüm ülkelerde açıklanmışken, rehberlik birimi, sağlık birimi, gözlem odası gibi alanlara ilişkin herhangi bir açıklamaya rastlanmamıştır. Kış bahçesine ilişkin ise hiçbir ülkede bilgi verilmemesi dikkat çekici bir bulgudur. Benzer şekilde ülkelerin dış mekan eğitim ortamları incelendiğinde gölgelik alanın Türkiye dışındaki diğer ülkelerde var olduğu, su havuzu, hayvan besleme, bitki yetiştirme gibi alanların ise Türkiye için belirlenen standartlarda değinilmediği görülmüştür. Dış mekan eğitim ortamına ilişkin ateş alanı ise sadece İsviçre’ de (2019) yer almaktadır. İsviçre’de dış mekan eğitim ortamında çocuk başına 25 metrekare alan düşerken, Avustralya’da (2016) 12 metrekare, Yeni Zelanda’da (2016) ise 5 metrekare düşmektedir. Türkiye’de (2015) ve Singapur’da (2016) ise bu oran belirtilmemiştir. Bu nedenle okul öncesi eğitim kuramlarının iç ve dış mekan eğitim ortalarına ilişkin ulusal standartların belirlenmesi, kuramların bu standartları taşımasına yönelik düzenli olarak kalite kontrollerinin yapılması ve bu doğrultuda kuramlara derecelerin verilmesi yaşanan sorunları en aza indirmede etkili olabilir.
Embargo
Değerler eğitimi devamlılığı: okul öncesi eğitim programından hayat bilgisi öğretim programına
(2019) ÖZER, MERVE; 273995
Yaşamımıza yön veren değerlerin kaybolmasını önlemek ve sağlıklı bireyler yetiştirmek değerler eğitiminin önemini arttırmıştır. Bu araştırmanın amacı, 2013 Okul Öncesi Eğitim Programı ile 2018 Hayat Bilgisi Öğretim Programını (1,2 ve 3. Sınıf) ele aldığı değerler bakımından karşılaştırmak ve birbirini tamamlama durumunu belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın verileri 2013 Okul Öncesi Eğitim Programı ve 2018 Hayat Bilgisi Öğretim Programının doküman analizi yoluyla toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda her iki programın ele aldığı değerler bakımından sorumluluk, özdenetim gibi bazı değerler ile birbirini tamamladığı, sevgi, saygı gibi bazı değerlerin birbirini tamamlamadığı belirlenmiştir. Ayrıca her iki öğretim programının adalet, dostluk gibi bazı değerlere kazanımlarında hiç yer vermediği görülmüştür.
Open Access
Dikenli Gül: Türkiye’de Kırsal Kesimde Okul Öncesi Öğretmeni Olmaya İlişkin Fenomenolojik Bir Çalışma
(Anı Yayıncılık, 2019) YAĞAN, SEVCAN
Köy okulunda görev yapan okul öncesi öğretmenlerinin yaşadıkları öğretmenlik deneyimlerini ortaya çıkarmayı amaçlayan bu çalışma nitel araştırma desenlerinden fenomenoloji ile desenlenmiştir. Çalışmaya 2016-2017 eğitim-öğretim yılında, Diyarbakır, Ordu, Van, Bursa, Şanlıurfa ve Ağrı illerine bağlı bir köyde okul öncesi öğretmeni olarak görev yapan 9 okul öncesi öğretmeni katılmıştır. Araştırmanın verileri Skype programı aracılığıyla yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Araştırmanın sonucunda köyde öğretmenlik yapmanın manevi tatmini yüksek ancak öğretmenin mesleki gelişimine katkı sağlayan oldukça zorlu bir yolculuk olduğu; köy okullarında öğretmenlerin hem veliler hem de çocuklar ile dil ve iletişim problemleri yaşadığı; ısınma, su, elektrik, uygun olmayan sınıf ortamları ve materyal eksiklikleri olduğu dile getirilmiştir.
Embargo
Ebeveynlerin Özel Gereksinimli Çocuklara Yönelik Algılarının İncelenmesi
(2017) Etgüer, Damla; Ünsever, Özge; TORAN, MEHMET; 127979
Amaç: Bu araştırmanın amacı normal gelişim gösteren çocuk ebeveynlerinin özel gereksinimli bireyler hakkındaki farkındalıkları, onları nasıl algıladıkları, çocuklarına özel gereksinimli bireyleri nasıl anlattıklarını incelemektir. Yöntem: Araştırmada yöntem olarak nitel araştırma yöntemi benimsenmiştir. Araştırmanın çalışma grubundan elde edilen verilerin analizinde bir durum saptaması ve görüşlerin incelenmesi yapıldığı için betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Çalışma grubunun oluşturulmasında kartopu örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu; çocukları normal gelişim gösteren ve okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 17 ebeveyn oluşturmaktadır. Ebeveynlerin tamamı etik olarak izin alınmış ve araştırmaya gönüllü katılmış anneler oluşturmaktadır. Araştırmanın veri yöntemi olarak görüşme yöntemi kullanılmıştır. Görüşmelerin gerçekleştirilmesi için araştırmacılar tarafından yarı yapılandırılmış görüşme formu oluşturularak ebeveynlerden derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Görüşmelerden sonra veriler dokümante edilerek betimsel analiz ilkeleri doğrultusunda kategoriler ve temalar oluşturulmuştur. Bulgular ve Sonuç: Araştırmanın bulguları incelendiğinde, ebeveynlerin özel gereksinimli bireylerin farkında oldukları, özel gereksinimli bireyleri normal gelişim gösteren çocukları ile aynı ortamda bulunmalarının önemine vurgu yaptıkları, kamusal alanın özel gereksinimli bireylerin ihtiyaçlarına göre düzenlemesine yönelik farkındalıklarının olduğu bulunmuştur.
Metadata only
Eğitimde ergonomi ve Maria Montessori'nin rolü
(2013) Bulduk, Emre Özgür; TORAN, MEHMET; 31783; 127979

Browse

Browsing Temel Eğitim Bölümü (Okul Öncesi Eğitimi) / Department of Elementary Education by Language "tr"